Sabahın ışıkları süzülürken perdelerin arasından gizlice,  bir dönüşüm,  yeni bir koku sarıyor evrenimi sessizce.  Okşuyor yanaklarımı doğanın öpücükleri.  Gülümsüyorum yeni güne Gülümsüyor  ellerim, gülümsüyor yüreğim. Umudun  ışıklarını sezerken sevgim, kirpiklerim dans ediyor sularında.

Bazen  rüzgarla itilen perdelerin çapkınlığında oynaşıyor, dans ediyor huzmeler. Kıpırdamak bile istemiyorum o anın  güzelliği bozulmasın  hışırtılarla diye. Başımı daha bir gömüyorum, sevgilim yastığa. Soluğumu  tutarak izliyorum değişimleri. Işığıyla kavuşan her yeniliğin güne verdiği o nefesin, nefesim olmasına şaşırıyorum yeniden.

Bir parçası olmak her şeyin, bir dumanı, bir sisi dağıtmak gibi.  Güne kavuşmakla yaşanan o neşe, dağıtıyor tüm kasveti. Güneşi dileyen gönlümü susturmak mümkün değil artık. Coşmak hakkı onun ve kurtulmak için çabalıyor  tortularından.  Kurtulmak,  geçmiş olan bir önceki şimdilerden.

Bazen ay’ın ışıkları yetmiyor  insana.  Yetmiyor   deli divane düşlerinden kurtulmaya. Hesaplardan, planlardan kurulu her şeyi yıkıyor güneş. Işık öylesine açığa çıkarıyor ki gizleri,  kimse saklayamıyor gözlerini.  Kimse kılıflayamıyor  yalanlarını. Yastığım üzgün ,yorganım üzgün,  üzgün sarındığım her şey gece boyu. Vedalaşmanın o derin hüznü,  müjdelenen her şeyle eğiyor başını,  kabulleniyor ayrılığı. Hiç bitmesin diye sarıldığım o dostlar yabancılaşıyor bir bir. .Bir baş kaldırışın  gelişi bu yeniden. Sarıp sarmalayarak.  Ama, hınzırlığını saklayamayan bir geliş bu durmadan.

Her yeni günü seviyorum. Umutlarımı seviyorum  tükenmeyen. Yeni doğmuş bir bebek gibi tertemiz o yüzü ne kirletecek bakalım diye beklemeden. Seviyorum güneşi, ışıkları seviyorum. Karanlıklar benim işim değil. Bu nedenle gecemi de ören onlar. Bu nedenle gecem  aydınlık. Göz kırpan yıldızlarla buluşmadığım hangi gece var  ki sabahımda kaybolan?  Kendimle hesaplaştığım o saatlerde yaşadığım kaos bile sevimli geliyor gözüme. Savcım gülüyor, avukatım gülüyor, yargıcım gülüyor sonunda. O iç huzurunu yaşamak kolay değil elbette. İnsanın hatalarını kabullenmesi kolay mı?

Durmadan,yeniden yeniden yaşadığım bu güzellik beni  hayretten hayrete düşürürken, kucakladığım umutlarımın yeşereceği bir bahçede, o tazelikle koşuyor koşuyorum….