Zıtlar ülkesinin konuklarıyız yüzyıllardır. Zıtların tamamı konuktur bizde. Anlaşılmayı bekleriz biteviye. Sorun,anlamaya çalışmaktan yoksun oluşumuzdur.Gerçekler değişir  ama ,doğru  nerede? Sevgiye soru sorulmaz mı?

Sorulmaz mı “neden” diye? Yasaların anlaşılmıyor,anlayamadı insanlar,senin  koruyucu dinamiklerini açıkla bize, denmez mi hiç ? Hoşgörün nedir?Nedir sabrın denmez mi? Dağıtılmıyorsun artık. Seni kim attı bu derinliğe ,kim tıkadı ağzını burnunu,sen nefes alamazken nasıl insan olunur denmez mi?Nerede İskender’ler, nerede o düğümleri  bir kerede kesip atan kılıçlar? Hammurabi’ler, Hannibal’ler nerede? Nerede sevgiyle bakan gözler?Nerede sevgiyle görenler?Sevgiyle veda edip,sevgiyle kavuşanlar  nerede?Nerede insanın serüveni?Nerede  o keşifler? Kıtalar, okyanuslar nerede?Kim yıkacak duvarları?Kim haykıracak evrene?Kim açacak kollarını?Kim kavrayıp,kucaklayacak birbirini?İnsanı insan yapan değerler nerede? Şüphe bulutları sarmış her yeri.Ürkek nefes alıp verişler....Şişmiyor göğüsler  eskisi gibi. Nefret, kapkara pelerin  bedenlerde Bu oyunlar bu kandırmalar kime?Ne zaman öğrenecek insan, kandırma diye bir şey yok ve asla olamaz  bu evrende.Kandırdığı kendisi olur her zaman ve sadece .Renk yok,gök kuşağı yok , o ateş, o ışık nerede? Neden parmaklar hep akrep deliklerinde?Ne aramakta orada, uzatmak varken elini iyiliğe güzelliğe ? İnsanın insana ilk ve son uzattığıdır o el, şimdi  neden cepte? Nerede sözcükler? O gülme, gülümseme nerede?         

Onunla insan değil miyiz?Sevgiyle harmanlanmadık mı?. Sevgiyle yaratılmadık mı?Koruyucu yasaların hamuru değil mi o? Sevgisizlik sarmış  her yanı. Bu bile sevgiyi görmemiz ,anlamamız .kavramamız, çalışmamız  içinken, karanlıklara kaçmak,sevginin ışığında yıkanmak varken,çamura bulanmak,korkmak neden?Neden bu sahtecilik?

İkiyüzlülük neden?Bir böcek gibi gizlenmek, bu minicik dünyaya sırt dönmek ,insanın en büyük ihaneti değil midir kendisine ?Nerede o dostluklar?Alışveriş,paylaşma  nerede? Sevgiyi kurtarmak gerek o zindandan.Ona güvenmek gerek  yeniden.Bir tebessümle kırılır ,bir tek sevgi sözcüğüyle erir o  zincirler.Sevgi enerjisidir evreni ayakta tutan.Sevginin gücüdür bizi bir yapan.Aslında çok uzakta sayılmaz   yitirilen.O  hala bizde, içte ama, söyler misiniz, ya içimiz nerede?